توسط :
حسن مرادی، کارشناس انرژی در گفتگو با «اطلاعات آنلاین» درباره آشفتگی بازار نفت اظهار داشت: در روزهایی که درگیر رویارویی نظامی با اسرائیل بودیم، به طور طبیعی توانستیم نفت بیشتری را به چین بفروشیم. با این توضیح که اسرائیل و آمریکا ساکت ننشسته اند و تحرکات اقتصادی_تجاری ما را به طور کامل رصد می کردند. از بدِ حادثه چون نفت سنگین ونزوئلا که اتفاقا با نفت سنگین ما همخوانی دارد و بنابراین به درد چین می خورد، دچار تحریم شد و به همین دلیل به جز چین خریداری نداشت تا ونزوئلا به عنوان صادرکننده نفت به چین عرض اندام کند که این رویداد به بازار نفت ایران لطمه ای سنگین تحمیل کرد.
استاد حقوق انرژی دانشگاه تهران در ادامه گفت: روسیه هم به دلیل تحریم نفتی، بازار و پالایشگاه های چینی را به عنوان مقصدی برای نفت خود انتخاب کرده است؛ به هرحال ورود ونزوئلا و روسیه به بازار نفتی چین، به خودی خود نیاز چینی ها به نفت ایران را کمتر کرده است. شاید بتوان گفت نفت سنگین ما که به خصوص «خوردندِ» پالایشگاه های چین به شمار می رفت، به میزان قابل توجهی به کمبود استقبال در بازارهای نفتی مواجه شود.
او افزود: تنها راه برون رفت از این مقطع توام با تهدید و تحدید، توجه و تکیه کارشناسی به دیپلماسی فعال است. به این معنی که چه مسئولین و تصمیم گیران حوزه سیاست خارجی و چه دست اندرکاران وزارتِ مهم و استراتژیک نفت با مذاکره با دولت چین اهمیت فروش نفت ایران را به آنها گوشزد کنند. همچنین باید همه سعی شان را به کار بگیرند تا راهی پیدا شود که ما بتوانیم، در شرایطی که تنش خارجی داریم، بتوانیم سهم همیشگی مان از بازار نفت چین را حفظ کنیم.
وی توضیح داد: البته باید فکر ورود به بازارهای دیگر هم باشیم تا از این طریق بتوانیم به عنوان مثال با هند، کشورهای آسیای شرقی و کره جنوبی و شمالی هم در بحث صادرات نفت مبادله تجاری داشته باشیم. در واقع در شرایطی که تحریم آمریکا و اروپایی ها ماندگار به نظر می رسد، باید سعی مان را به کار بگیریم تا از سرگردانی کشتی های نفتی مان روی دریا به استقبال هزینه های سنگین نرویم.
مرادی تاکید کرد: ما به مراودات احتیاج داریم تا محموله های بلاتکلیف را در کشورهای مقصد تخلیه کنیم چرا که فروش محموله‌های نفتی موجب رونق و چرخش چرخ های تولید می شود که هم وزارت امور خارجه و هم وزارت نفت باید با دیپلماسی فعال این گره کور را به هر طریق ممکن باید باز کنند.
