توسط :
روزنامه فرهیختگان نوشت: در شرایطی که رژیم صهیونیستی با همراهی ادامه‌دار آمریکا، منازعه و جنگ با ایران را در موقعیت تمام شده نمی‌بیند و از کوچک‌ترین بحران برای فروپاشی جامعه و کشاندن مردم به خیابان استفاده می‌کند، برچسب زدن به چهره‌های سیاسی، حرکت احساسی و بدون تعقل، بازی در زمینی است که مطلوب اسرائیل است.
انتقاداتی که در روزهای گذشته علیه سیاستمداران مطرح شده به جای آنچه به مثابه آبی بر آتش شعله‌ور رادیکالیسم در فضایی سیاسی کشور عمل کند، هیزمی به این آتش اضافه می‌کند.
قطبی شدن فضای سیاسی در کشور تنها در فضای سیاسی محدود نمی‌ماند. آسیب این وضعیت به انسجام اجتماعی ایجاد شده در جامعه نیز ضربه می‌زند و اتحادی که مردم در دوران جنگ به شکل خودجوش به وجود آورده بودند را متزلزل می‌کند و حتی می‌تواند آن را نابود کند. اوج گرفتن این دعواها، این شائبه را در میان مردم پررنگ می‌کند که چه در شرایط بحرانی و چه در شرایط عبور از بحران، سیاستمداران نه برای منافع مردم نگرانند و نه منافع و امنیت ملی. آنچه برای آن‌ها اصل قرار دارد، دعوای قدرت است. خروجی چنین نگاهی ناامیدی مردم را به دنبال دارد و تعمیم آن به جامعه می‌تواند شکاف‌های اجتماعی گذشته را با شیبی تندتر بازتولید کند.
نکته عجیب‌تر آنکه بستر بخشی از انتقاداتی که بهانه‌ای تازه برای ادامه دعوا فراهم می‌کند، رسانه‌های رسمی هستند. آنچه سه‌شنبه شب از زبان یکی از کارشناسان در رسانه ملی در مورد رئیس‌جمهور اسبق ایران مطرح شد، ازجمله این اظهارات است. اگرچه نمی‌توان انتظار داشت که ادعاها در فضاهای غیررسمی از جانب مجامع رسمی کنترل شود، حداقل انتظار آن است که پروتکلی برای رسانه‌های رسمی و اظهاراتی که در این فضا مطرح می‌شود از جانب شورای عالی امنیت ملی تنظیم شود و تریبون بازتولید این نزاع‌ها رسانه‌های رسمی کشور نباشند.
