توسط :
به گزارش “ورزش سه”، اما جای دادن او در ترکیب اصلی، چالشی بزرگ برای ژابی آلونسو خواهد بود؛ زیرا ستارگانی مانند امباپه، وینیسیوس و بلینگام به‌طور ضمنی غیرقابل جایگزین هستند و این موضوع، فضا را برای ماستانتونو تنگ می‌کند.
این مسئله مشابه تجربه کارلو آنچلوتی است که تلاش کرد رودریگو را در کنار امباپه، وینیسیوس و بلینگام بازی دهد، اما این ترکیب تهاجمی تعادل تیم را بر هم زد.
سیستم 3-3-4 با سه مهاجم: مناسب‌ترین برای ماستانتونو
سیستم 3-3-4 که در میان تیم‌های برتر اروپا محبوب است، بهترین گزینه برای ویژگی‌های ماستانتوونو به نظر می‌رسد. این سیستم تعادل را حفظ کرده و قدرت تهاجمی را تقویت می‌کند، همان‌طور که در دوران BBC (کریستیانو، بنزما، بیل) در رئال دیده شد. جایگزینی مستقیم ماستانتونو با رودریگو در این سیستم محتمل است، اما مشکل اینجاست که بلینگام بیشتر به‌عنوان یک بازیکن تهاجمی عمل می‌کند تا هافبک، که تعادل تیم را به خطر می‌اندازد. با این حال، سرعت و توانایی دریبل‌زنی ماستانتونو که در ریورپلاته نشان داده، با این سیستم همخوانی دارد.
سیستم 2-4-4 با دو هافبک دفاعی: نیاز به کار دفاعی بیشتر
استفاده از دو هافبک دفاعی (مانند والورده و شوامنی) می‌تواند به رئال تعادل بیشتری بدهد، اما ماستانتونو را مجبور به بازی در سمت راست و رقابت با آردا گولر می‌کند. اگر آلونسو بازیکنی با توانایی پاس‌دهی بالا مانند سبایوس یا حتی گولر را در کنار شوامنی قرار دهد، والورده به سمت راست می‌رود. این ترکیب در زمان آنچلوتی منجر به قهرمانی اروپا شد، اما وظایف دفاعی بیشتری به ماستانتونو تحمیل می‌کند.
سیستم 2-5-3 با سه مدافع: شانس کم برای ماستانتوونو
اگر آلونسو سیستم سه مدافع را انتخاب کند، شانس بازی ماستانتونو کاهش می‌یابد، مگر اینکه یکی از مهاجمان اصلی (امباپه، وینیسیوس یا بلینگام) غایب باشد. در این سیستم، نقش مدافعان کناری مانند ترنت الکساندر آرنولد با بازی تهاجمی ماستانتونو تداخل دارد. همچنین، رئال در این سیستم به هافبکی با توانایی دفاعی نیاز دارد تا پوشش لازم را فراهم کند که با سبک ماستانتونو سازگار نیست.
در نهایت، انتخاب سیستم مناسب برای جای دادن این استعداد آرژانتینی، آزمونی بزرگ برای آلونسو خواهد بود.
