به گزارش ورزش سه، پرسپولیس فصل نقلوانتقالات را بسیار زودتر از دیگر مدعیان آغاز کرد و همین سرعت عمل در ابتدا امیدواری زیادی میان هواداران به وجود آورد. آن روزها به نظر میرسید که تیم میتواند با آرامش بیشتری وارد لیگ شود و پیش از رقبا، ترکیب خود را تکمیل کند. اما خیلی زود روندی که با انرژی آغاز شده بود، با توقفهایی همراه شد. در حالی که انتظار میرفت خریدها با برنامهریزی دقیق ادامه پیدا کند، چند ایست ناگهانی و تاخیرهای غیرمنتظره باعث شد پرسشهای تازهای شکل بگیرد؛ بهویژه در پستهای کلیدی که تعیینکننده مسیر یک فصل هستند.
جدایی احتمالی دورسون در این میان علامت سؤالی بزرگ ایجاد کرده است. اینکه چه کسی جای او را پر خواهد کرد و چه زمانی به تیم اضافه میشود، هنوز بیپاسخ مانده و هواداران با دلهره منتظر روشن شدن این ماجرا هستند.
خط حمله؛ نیازی فوری که نباید فراموش شود
دیدار نخست پرسپولیس در لیگ بیستوپنجم مقابل فجر سپاسی نشان داد که تیم همچنان در خط حمله ضعف دارد. صحنهای که در ثانیههای پایانی با ضربه سر رضا شکاری از دست رفت، بار دیگر یادآور شد نبود یک مهاجم تمامکننده چقدر میتواند سرنوشتساز باشد. در فوتبال حرفهای، گاهی تنها همین یک گل تفاوت میان قهرمانی و ناکامی را رقم میزند.
تجربه سالهای گذشته نیز ثابت کرده پرسپولیس هرگاه مهاجمی آماده در اختیار داشته، مسیر هموارتری در رقابت برای جام طی کرده است. به همین دلیل، جذب یک مهاجم کلاسیک و باتجربه، نه یک انتخاب بلکه ضرورتی فوری به نظر میرسد.

ماجرای ثبت قراردادها؛ فرصتی برای اصلاح
یکی از موضوعاتی که در روزهای اخیر بحثبرانگیز شد، روند ثبت قراردادها بود. اینکه چرا این فرایند تا روزهای پایانی کش پیدا کرد، پرسشی است که هواداران به آن فکر میکنند. واقعیت این است که اگر این اقدام چند هفته زودتر صورت میگرفت، ایرادهای احتمالی زودتر آشکار میشد و کادر فنی میتوانست با آرامش بیشتری تیم را آماده مسابقه کند.
با این حال، هنوز فرصت جبران وجود دارد. چنین تجربههایی میتواند در ادامه فصل برای مدیریت باشگاه درسآموز باشد تا در مقاطع حساس، از تکرار اتفاقات مشابه جلوگیری شود.
میدان دادن به جوانان؛ راهی با صبر و حمایت
پرسپولیس همواره در پرورش استعدادهای جوان موفق بوده است. بازی دادن به براجعه در پست غیرتخصصی دفاع راست هرچند با اشتباهاتی همراه شد، اما نشان داد مربیان به آینده او باور دارند. طبیعی است که بازیکنان جوان در ابتدای مسیر با فراز و نشیب روبهرو شوند. نکته مهم این است که آنها باید در فضایی حمایتی رشد کنند، نه اینکه زیر فشار بیش از حد افکار عمومی قرار گیرند.
نمونههای گذشته به خوبی نشان میدهد که بازیکنان مستعد اگر در آرامش و بهدور از هجمههای فضای مجازی پیشرفت کنند، در آینده سرمایههای بزرگی برای تیم خواهند بود.

فضای پیرامونی؛ چالشی جدیتر از رقبا
بزرگترین خطر پیشروی پرسپولیس نه صرفاً مشکلات فنی یا مدیریتی، بلکه فضای پرتنشی است که اطراف تیم ایجاد شده است. نقدهای تند به مدیریت، فشارهای سنگین روی برخی بازیکنان و دودستگی در میان هواداران، همگی میتواند تمرکز تیم را از زمین مسابقه دور کند.
تجربههای فوتبالی نشان داده تیمهایی که توانستهاند آرامش و اتحاد درونی خود را حفظ کنند، حتی در سختترین شرایط هم موفقتر بودهاند. بنابراین اکنون بیش از هر زمان دیگر، پرسپولیس به همدلی و آرامش نیاز دارد؛ چه در میان مدیران و کادر فنی، چه در میان هواداران.

چشمانداز پیشرو؛ فرصت برای بازگشت
پرسپولیس در آغاز لیگ بیستوپنجم با مجموعهای از چالشها روبهروست؛ از نیاز فوری به تقویت خط حمله گرفته تا مدیریت فضای پیرامونی. اما این شرایط به معنای بسته شدن همه راهها نیست. برعکس، اگر مدیریت باشگاه با تصمیمهای بهموقع و هوشمندانه شرایط را آرام کند، و اگر کادر فنی بتواند انرژی تیم را به سمت اهداف فنی هدایت کند، پرسپولیس همچنان شانس بالایی برای بازگشت به کورس قهرمانی خواهد داشت.
در نهایت، کلید موفقیت پرسپولیس در این فصل بیش از هر چیز در حفظ آرامش و اتحاد نهفته است. این تیم اگر بتواند بر فضای پیرامونی غلبه کند و تمرکزش را تنها روی زمین فوتبال بگذارد، همچنان میتواند رؤیای جام را در دسترس نگه دارد.