خبرآنلاین نوشت: حجتالاسلاموالمسلمین محمدعلی رحمانی، از شاگردان امام خمینی(ره) درباره اینکه برخی افراد با فلسفه مشکل اساسی داشتند، گفت: امام برای اجرای احکام الهی مشکل دیگری به نام تحجر در داخل داشتند. افراد متحجری که میگفتند، چهکار به سیاست داریم ما نماز میخوانیم، روزه میگیریم و زندگیمان را میکنیم. میگفتند وارد این منازعات نباید شد. خیلی از این موارد داشتیم. البته اینها در اشکال مختلف بودند. مثلا همین متحجرین میگفتند که آقای خمینی که در قم اینقدر استاد بزرگی است، چرا فلسفه میگوید. فلسفه کفرآمیز است و درست نیست. این متحجرین طوری بودند که حتی مثنوی مولوی را با انبر میگرفتند که دستشان نجس نشود و از کتابخانهها به بیرون میانداختند.
امام استاد بزرگ فلسفه بود و امثال آیتالله طباطباییها آمده بود؛ فرهیختگانی در زمینه فلسفه از اساتید بزرگی آموزش دیده بودند. مثلا آیتالله منتظری، مطهری و جلالالدین آشتیانی و… نزد امام درس فلسفه خوانده بودند. اساتید بزرگ دانشگاه که خیلی در فلسفه متبحر هستند، در آن دوره اهل علم بودند و در درس فلسفه ایشان بزرگ شدند و بعدها در زمان رضاشاه به دانشگاه و خارج از کشور رفتند و از لباس روحانیت فاصله گرفتند. همین آقای دینانی خود از بزرگان فلسفه است.
امام در کتاب پاسخ به اسرار هزار ساله، ترسیم میکند که با عبور از این سه مشکل، کشور میتواند مستقل باشد، هم از نظر فرهنگی، هم اقتصادی و سیاسی. تنها راه هم این است که حکومت اسلامی به وجود آید. این کتاب امام در سالهای ۱۳۲۱ و ۲۲ در کشور پخش شد و چون مبنای علمی بالای قرآنی و حدیثی دارد و حتی کسانی که جزو مخالفین امام در حوزههای دیگر در رابطه با مسائل فلسفی امام بودند، از نظریهشان برگشتند و پیغام دادند فیلسوفی در این جهت آشنایی با قرآن و معارف و احکام اهل بیت و تسلط در فقه و اصول بینظیر است.
بیشتر بخوانید: پاسخ امام خمینی (ره) به درخواست ملاقات رئیس جمهور آمریکا چه بود؟