بازار سرمایه پس از مدتها بالاخره در روندی مثبت قرار گرفت و توانست پول حقیقی جذب کند؛ روندی که برای چهار روز متوالی معاملاتی حفظ شد و در پایان هفته نیز رشد مناسبی را به سهامداران وفادار هدیه داد. اما چرا بازار سرمایه ناگهان سبزپوش و پذیرای پول سرمایهگذاران حقیقی شد؟ آن هم در بحبوحه خرید و تقاضا در بازارهای ارز، طلا و سکه که خریداران سنتی بسیاری را به سمت خود جلب میکرد. چه شد که سهامداران تصمیم گرفتند سرمایه خود را دوباره وارد بازار سرمایه کنند؟
عوامل بسیاری در تغییر نگاه سرمایهگذاران بازار موثر بوده و منجر به سبزپوشی بازار شده است اما شاید بتوان اصلیترین علت مثبت شدن بازار سرمایه را ارزندگی سهام شرکتها دانست. این ارزندگی ناشی از افت چشمگیر قیمتها و نسبت قیمت به سود (P/E) سهام اغلب شرکتهای بازار سرمایه بوده که طی مدت اخیر رخ داده است بنابراین سرمایهگذاران با وجود افزایش ریسکها ترجیح دادند بخشی از پول خود را در بازار بورس و اوراق بهادار بگذارند زیرا بورس در حال حاضر از سایر بازارها عقب مانده است و ظرفیت زیادی برای رشد دارد.
از طرف دیگر مکانیسم ماشه هم که بحث آن جدیدا مطرح شده بود، صرفا در یک تا دو روز اول تاثیر خود را به صورت روانی بر بازار سرمایه گذاشت و پس از آن، بازار به دلیل اینکه قیمت سهام بیش از حد افت کرده بود، پذیرفت که حتی اگر مکانیسم ماشه فعال شود تاثیر چندانی روی سودآوری برخی صنایع بازار نخواهد گذاشت. این بلوغ بازار سرمایه و تحلیل عمیقتر سرمایهگذاران نشاندهنده پایداری نسبی در برابر اخبار کوتاهمدت است.
از طرف دیگر بحث تکنرخی شدن دلار نیز در این میان مطرح شده است. بازار سرمایه معمولا نسبت به این خبر خوشبین و امیدوار است زیرا تاثیر بسزایی در سودسازی شرکتها و شفاف شدن تراز عملیاتی آنها میگذارد و آنها را از پیچیدگیهای مربوط به عرضه و خرید ارز در بازار چندنرخی ایران نجات میدهد.
به طور کلی بازار سرمایه در این شرایط اقتصادی کشور چندان قابل پیشبینی نیست اما اگر ریسکهای سیستماتیک از میان برداشته شود، در فضای کنونی که اعتماد سرمایهگذاران جلب شده است، ورود نقدینگی میتواند منجر به ادامه روند مثبت بازار سهام شود زیرا ارزندگی سهام شرکتها نیز اهرم رشد بازار خواهد بود. اگر حوادث غیرمترقبهای نداشته باشیم این روند مثبت میتواند با اصلاحات درونی، روندی ادامهدار باشد.